Czynności kontroli obróbki uzębienia

Czynności kontroli w procesie obróbki uzębienia

Przy pominięciu kontroli związanej z obróbką cieplną, w trakcie opanowywania technologii uzębienia, jak też w czasie kontynuowania produkcji, w celu zapewnienia wysokiej jakości przekładni dokonywane jest wielokrotne sprawdzenie śladu współpracy jako głównego wskaźnika prawidłowości wykonania kół.

A. Wprowadzenie do produkcji nowej przekładni tzn. opanowanie technologii uzębienia wymaga 4-krotnej kontroli współpracy zębów w następujących fazach:

I — W procesie obliczeń technologicznych przy założonej metodzie obróbki przez komputerowe symulowanie współpracy członów projektowanej przekładni i sporządzanie na tej podstawie wykresów śladów i nierównomierności przekazywania ruchu. Z kształtu i położenia śladów współpracy można wnioskować o koniecznych korektach układów kształtujących uzębienie kół przekładni (TCA Gleasona).

II — W procesie opanowywania obróbki frezowaniem. Kontrola prawidłowości wykonanego uzębienia „na miękko" przeprowadzana jest po nacięciu przekładni przy ustawieniach obrabiarek zgodnych z wynikami obliczeń technologicznych.
W przypadku uzyskania nieprawidłowej współpracy przekładni przeprowadzane są zmiany wielkości ustawczych obrabiarek, aż do wyczerpania wszystkich możliwości tzw. poprawek proporcjonalnych. Jeżeli nie uda się osiągnąć prawidłowego śladu współpracy należy powtórnie wykonać obliczenia technologiczne.

Taki sam tok postępowania przyjmowany jest przy szlifowaniu uzębienia przekładni,

III — W procesie opanowywania obróbki wykańczającej poprzez docieranie parami. W tym przypadku występuje konieczność wykonania dwóch etapów kontroli:

a) — przy dobieraniu par, które ma na celu takie wyselekcjonowanie obrobionej cieplnie przekładni, ażeby jej współpraca była prawidłowa (z pominięciem gładkości powierzchni zębów),

b) — po zakończeniu operacji docierania wg ustalonych parametrów procesu, dla zastosowania ewentualnych korekt.

IV — Kontrola ostateczna po całkowitym zakończeniu procesu technologicznego mająca na celu podanie wytycznych dla montażu przekładni. Ten etap kontroli polega na znajdowaniu najkorzystniejszego położenia zębnika w stosunku do koła, przy którym występuje prawidłowa współpraca przekładni, z jednoczesnym podaniem wielkości odchyłek przesunięć osiowych.

B. Przy kontynuacji procesu obróbki uzębienia w warunkach produkcji wielkoseryjnej i masowej konieczna jest kontrola przekładni w następujących przypadkach:
— po każdym ostrzeniu lub wymianie głowicy nożowej,
— po obróbce partii kół (co 10 lub 20 przekładni),
— po długim okresie postoju obrabiarki,
— po obróbce cieplnej przy doborze parami,
— po zakończeniu procesu technologicznego, w celu podania grubości podkładek wyznaczających położenie kół w obudowie.

W każdym przypadku kontroli pracy przekładni sprawdzianem jej prawidłowości pracy jest kształt i położenie śladu współpracy zębów.

Za najważniejsze etapy kontroli, wymagające dużego doświadczenia, uważane są te, które pozwalają na opanowanie procesu technologicznego. W nomenklaturze Gleasona nazywane są DEVELOPMENT i wiążą się z korekcją ustawień obrabiarek.

Należy podkreślić, że opanowanie procesu obróbki uzębienia dotyczy nie tylko danego typu obrabiarki, ale konkretnego egzemplarza. Przeniesienie obróbki na inny egzemplarz nawet tego samego typu maszyny bez sprawdzenia śladu współpracy prowadzi do wykonywania uzębienia obarczonego błędami.

Drukuj