Obliczenia pomocnicze
Do określenia wzajemnego ustawienia obrabianego zębnika i głowicy nożowej, a także ustalenia kinematyki procesu obróbki konieczne jest obliczenie następujących wielkości wyjściowych:
— kąta przyporu wklęsłej i wypukłej strony zębów zębnika odniesionego do stożka głów koła,
— kąta poprawkowego, czyli różnicy kątów przyporu i zarysu krawędzi skrawających noży kompensowanego pochylenia głowicy nożowej,
— promieni krzywizn powierzchni zębów zębnika.
Całość obliczeń ustawczych do obróbki zgrubnej zębnika wg metody RATIO CONTROL ROUGHING zawierają w zaszyfrowanej formie karty obliczeń HH14 od poz. 729, HH15, HH16 i HH17. Karty te wchodzą w skład instrukcji obliczeń kół wykonywanych metodą HELUCFORM (CALCULATING INSTRUCTIONS for HELIXFORM GEARS). Obliczenia przeprowadzane są dla ogólnego przypadku przekładni kątowych o prostopadłych osiach, tzn. przekładni hipoidalnej. Z uzyskanych zależności ogólnych, przy założeniu przesunięcia hipoidalnego a = 0, można otrzymać wzory dla przekładni stożkowych. Danymi wyjściowymi do obliczeń są wielkości uzyskane z obliczeń do metody FORMATE, tzn. przyjmuje się do wyznaczania wielkości ustawczych dla zgrubnej obróbki zębnika następujące wielkości:
W1Z - szerokość rozstawienia teoretycznych wierzchołków noży głowicy do obróbki zgrubnej zębnika,
a01Z - kąty zarysu noży głowicy do obróbki zgrubnej zębnika; wielkości tych kątów powinny być równe przyjętym kątom zarysów noży głowic do obróbki wykańczającej zębnika.
Dodatkowo do obliczeń przyjmowana jest poprawka kąta przyporu w celu likwidacji przekątnie położonej plamy współpracy na wysokości zęba. W nomenklaturze Gleasona poprawka ta nazywana jest LAMENESS CHANGE
da1Z — przyjmowana jako dodatnia "+" obniża na zębie ślad współpracy na stronie wklęsłej i podwyższa na stronie wypukłej; poprawka, przyjmowana jako ujemna, powoduje odwrotne przesuwanie plamy współpracy.
— kąta przyporu wklęsłej i wypukłej strony zębów zębnika odniesionego do stożka głów koła,
— kąta poprawkowego, czyli różnicy kątów przyporu i zarysu krawędzi skrawających noży kompensowanego pochylenia głowicy nożowej,
— promieni krzywizn powierzchni zębów zębnika.
Całość obliczeń ustawczych do obróbki zgrubnej zębnika wg metody RATIO CONTROL ROUGHING zawierają w zaszyfrowanej formie karty obliczeń HH14 od poz. 729, HH15, HH16 i HH17. Karty te wchodzą w skład instrukcji obliczeń kół wykonywanych metodą HELUCFORM (CALCULATING INSTRUCTIONS for HELIXFORM GEARS). Obliczenia przeprowadzane są dla ogólnego przypadku przekładni kątowych o prostopadłych osiach, tzn. przekładni hipoidalnej. Z uzyskanych zależności ogólnych, przy założeniu przesunięcia hipoidalnego a = 0, można otrzymać wzory dla przekładni stożkowych. Danymi wyjściowymi do obliczeń są wielkości uzyskane z obliczeń do metody FORMATE, tzn. przyjmuje się do wyznaczania wielkości ustawczych dla zgrubnej obróbki zębnika następujące wielkości:
W1Z - szerokość rozstawienia teoretycznych wierzchołków noży głowicy do obróbki zgrubnej zębnika,
a01Z - kąty zarysu noży głowicy do obróbki zgrubnej zębnika; wielkości tych kątów powinny być równe przyjętym kątom zarysów noży głowic do obróbki wykańczającej zębnika.
Dodatkowo do obliczeń przyjmowana jest poprawka kąta przyporu w celu likwidacji przekątnie położonej plamy współpracy na wysokości zęba. W nomenklaturze Gleasona poprawka ta nazywana jest LAMENESS CHANGE
da1Z — przyjmowana jako dodatnia "+" obniża na zębie ślad współpracy na stronie wklęsłej i podwyższa na stronie wypukłej; poprawka, przyjmowana jako ujemna, powoduje odwrotne przesuwanie plamy współpracy.