Materiał wyjściowy i obróbka zgrubna

Jako materiał wyjściowy na ślimacznice z brązu stosuje się najczęściej odlew odśrodkowy. Tylko małe ślimacznice wykonywane są czasem z pręta.

Surowy odlew zamocowuje się w uchwycie samocentrującym i obrabia na tokarce zgrubnie i wykańczająco. W pierwszym zamocowaniu odlew obrabia się z jednej strony, następnie po obróceniu z drugiej. Niezawsze jednak udaje się przeprowadzić obróbkę tylko w dwóch zamocowaniach. Ilość potrzebnych zamocowań zależy bowiem od kształtu i wymiarów ślimacznicy oraz od typu użytej do toczenia obrabiarki. Niezależnie jednak od tego zabiegi wykonywane w różnych zamocowaniach należy tak rozplanować, aby ostateczna obróbka otworu środkującego ślimacznicę oraz ostateczna obróbka powierzchni czołowej, która ustala kierunek osi ślimacznicy w przekładni, były wykonane w tym samym zamocowaniu. Taki tok postępowania zapewnia najlepszą wzajemną prostopadłość powierzchni, które stanowią bazy dla obróbki uzębienia. Jeśli zatem zdarzy się, że obfoczka ślimacznicy jest zupełnie symetryczna, wtedy trzeba specjalnie znakować powierzchnię czołową, która obrobiona została na gotowo w tym samym zamocowaniu co otwór środkujący.

W zależności od kształtu, wymiarów, wielkości serii oraz posiadanego parku obrabiarkowego obróbkę ślimacznic toczeniem przeprowadza się bądź na zwykłych tokarkach produkcyjnych, bądź na rewolwerówkach lub półautomatach tokarskich.