Metoda promieniowo-obwodowa frezowania uzębienia ślimacznicy

Do obróbki ślimacznic przekładni globoidalnych nie można zastosować ani metody stycznej, ani metody promieniowej. Metody stycznej nie można zastosować ze względu na wklęsłość ślimaka, metody promieniowej zaś — z obawy, jak już poprzednio wyjaśniono, przed zbyt małym śladem przylegania zębów. W obróbce ślimacznic przekładni globoidalnych jedyną metodą możliwą do zastosowania, i to zarówno w przypadku użycia frezów ślimakowych (rysunek), jak i pojedynczych noży (rysunek), jest metoda, w której narzędzie naprzód zagłębia się promieniowo na właściwą głębokość wrębów, później otrzymuje ruch, który nazywamy posuwem obwodowym. Narzędzie otrzymuje posuw obwodowy najpierw w jednym, a potem w drugim kierunku. W ten sposób obróbka obu stron wrębów zakończona jest w wyniku posuwu obwodowego, który nie wywołuje niepożądanych zjawisk, jakie towarzyszą obróbce z posuwem promieniowym.

Rzecz jasna, że zastosowanie posuwu obwodowego zmusza z kolei do wykonania narzędzi o zębach nieco cieńszych od wrębów. Należy zaznaczyć, że zęby narzędzia wykonuje się cieńsze od wrębów tylko o tyle, aby w czasie obróbki z posuwem promieniowym nie naruszyć nigdzie powierzchni, która w wyniku ostatecznej obróbki posuwem obwodowym stanie się powierzchnią zębów ślimacznicy. Końcowe położenia w czasie przesuwu obwodowego narzędzia muszą być ściśle kontrolowane, ponieważ nie grubość zębów narzędzia, ale one właśnie decydują o grubości zębów ślimacznicy.