Pitting przekładni stożkowych
Obliczanie przekładni stożkowych i hipoidalnych na naciski powierzchniowe (pitting)
W obliczeniach przekładni stożkowych i hipoidalnych na naciski powierzchniowe wykorzystywane są te same zależności (opracowane przez firmę Gleason) określające: współczynnik udziału obciążenia przenoszonego przez pojedynczy ząb (najbardziej obciążony), współrzędne punktu przyłożenia siły skupionej obciążającej przekładnię oraz czynną szerokość wieńca zębatego. Stosowane są również te same współczynniki wynikające z doświadczeń, takie jak: Kp — współczynnik przeciążenia, Kw — współczynnik wielkości zębów przekładni, Kpa — współczynnik przenoszenia obciążenia, Kv — współczynnik dynamiczny i Kt — współczynnik bezwładności. Dodatkowo wprowadzany jest do obliczeń współczynnik jakości powierzchni KF. Maksymalny nacisk powierzchniowy, wywołany działaniem siły obciążającej, obliczany jest przy założeniu, że kształt pola styku przestrzennych powierzchni zębów jest elipsą.
Sumaryczna siła skupiona działająca prostopadle do płaszczyzny plamy współpracy (chwilowej) może być zastąpiona objętością półelipsoidy, której przekrój wzdłuż płaszczyzny styku jest elipsą kontaktu zębów, zaś przekrój prostopadły jest półelipsą nacisków — Pmax.
Naciski dopuszczalne. Dla całości analizy zjawiska powstawania pittingu konieczne jest przeprowadzenie badań dla wielu różnych materiałów. Największą liczbę doświadczalnych badań przeprowadzono dla stali nawęglanych, które znajdują najszersze zastosowanie.
Na podstawie badań ustalono wartości naprężeń. Dla imiych materiałów podawane wartości oparte są na mniejszej liczbie badań doświadczalnych.
Podane wartości dopuszczalnych nacisków powierzchniowych należy traktować jako nominalne w ogólnych zastosowaniach. Wyższe wartości naprężeń mogą być stosowane w specjalnych przypadkach, gdy konstrukcja i wykonanie uzębienia, a szczególnie obróbka cieplna są bardzo staranne.
Twardość powierzchni zębów powinna zawierać się w granicach 58 ~ 62 HRC. Powierzchnie zębów nie powinny zawierać miejsc odwęglonych. Wykres przedstawiający wyniki badań stali nawęglanej i hartowanej stosowanej w konstrukcji samochodów, sporządzony w skali logarytmicznej, pozwala na określenie żywotności przekładni w liczbach cykli.
W obliczeniach przekładni stożkowych i hipoidalnych na naciski powierzchniowe wykorzystywane są te same zależności (opracowane przez firmę Gleason) określające: współczynnik udziału obciążenia przenoszonego przez pojedynczy ząb (najbardziej obciążony), współrzędne punktu przyłożenia siły skupionej obciążającej przekładnię oraz czynną szerokość wieńca zębatego. Stosowane są również te same współczynniki wynikające z doświadczeń, takie jak: Kp — współczynnik przeciążenia, Kw — współczynnik wielkości zębów przekładni, Kpa — współczynnik przenoszenia obciążenia, Kv — współczynnik dynamiczny i Kt — współczynnik bezwładności. Dodatkowo wprowadzany jest do obliczeń współczynnik jakości powierzchni KF. Maksymalny nacisk powierzchniowy, wywołany działaniem siły obciążającej, obliczany jest przy założeniu, że kształt pola styku przestrzennych powierzchni zębów jest elipsą.
Sumaryczna siła skupiona działająca prostopadle do płaszczyzny plamy współpracy (chwilowej) może być zastąpiona objętością półelipsoidy, której przekrój wzdłuż płaszczyzny styku jest elipsą kontaktu zębów, zaś przekrój prostopadły jest półelipsą nacisków — Pmax.
Naciski dopuszczalne. Dla całości analizy zjawiska powstawania pittingu konieczne jest przeprowadzenie badań dla wielu różnych materiałów. Największą liczbę doświadczalnych badań przeprowadzono dla stali nawęglanych, które znajdują najszersze zastosowanie.
Na podstawie badań ustalono wartości naprężeń. Dla imiych materiałów podawane wartości oparte są na mniejszej liczbie badań doświadczalnych.
Podane wartości dopuszczalnych nacisków powierzchniowych należy traktować jako nominalne w ogólnych zastosowaniach. Wyższe wartości naprężeń mogą być stosowane w specjalnych przypadkach, gdy konstrukcja i wykonanie uzębienia, a szczególnie obróbka cieplna są bardzo staranne.
Twardość powierzchni zębów powinna zawierać się w granicach 58 ~ 62 HRC. Powierzchnie zębów nie powinny zawierać miejsc odwęglonych. Wykres przedstawiający wyniki badań stali nawęglanej i hartowanej stosowanej w konstrukcji samochodów, sporządzony w skali logarytmicznej, pozwala na określenie żywotności przekładni w liczbach cykli.