Obliczenia wytrzymałościowe Oerlikon
Obliczenia wytrzymałościowe kół stożkowych i hipoidalnych stosowane przez firmę Oerlikon oparte są na systemie opracowanym przez prof. Niemanna.
Problematyka obliczeń wytrzymałościowych obejmuje:
1) obliczanie naprężeń gnących w stopie zęba wraz z określeniem bezpieczeństwa ze względu na złamanie,
2) obliczanie nacisków powierzchniowych i współczynnika bezpieczeństwa ze względu na powstawanie pittingu czyli łuszczenia,
3) obliczanie zębów na zacieranie.
Określenie wielkości przeprowadza się przy następujących założeniach:
1) zgodnie z przyjętą zasadą obliczeń kół stożkowych, ustalenie wielkości geometrycznych przeprowadza się dla zastępczych kół walcowych,
2) wobec zadanych, znormalizowanych kątów zarysu narzędzi, rozpatruje się przekroje normalne, a następnie przechodzi się do przekrojów czołowych,
3) obliczenia przeprowadza się dla każdego koła oddzielnie, w celu wyrównania wytrzymałości; jest to słuszne szczególnie w odniesieniu do przekładni hipoidalnych,
4) obliczanie grubości zęba w przekroju niebezpiecznym przeprowadza się z uwzględnieniem styczności prostych do promienia zaokrąglenia dna wrębu, tworzących z sy-metralną zęba kąt 30°,
5) ramię działania siły obwodowej oblicza się przyjmując, że największy moment gnący powstaje przy przyłożeniu siły działającej na wierzchołek zęba.
Problematyka obliczeń wytrzymałościowych obejmuje:
1) obliczanie naprężeń gnących w stopie zęba wraz z określeniem bezpieczeństwa ze względu na złamanie,
2) obliczanie nacisków powierzchniowych i współczynnika bezpieczeństwa ze względu na powstawanie pittingu czyli łuszczenia,
3) obliczanie zębów na zacieranie.
Określenie wielkości przeprowadza się przy następujących założeniach:
1) zgodnie z przyjętą zasadą obliczeń kół stożkowych, ustalenie wielkości geometrycznych przeprowadza się dla zastępczych kół walcowych,
2) wobec zadanych, znormalizowanych kątów zarysu narzędzi, rozpatruje się przekroje normalne, a następnie przechodzi się do przekrojów czołowych,
3) obliczenia przeprowadza się dla każdego koła oddzielnie, w celu wyrównania wytrzymałości; jest to słuszne szczególnie w odniesieniu do przekładni hipoidalnych,
4) obliczanie grubości zęba w przekroju niebezpiecznym przeprowadza się z uwzględnieniem styczności prostych do promienia zaokrąglenia dna wrębu, tworzących z sy-metralną zęba kąt 30°,
5) ramię działania siły obwodowej oblicza się przyjmując, że największy moment gnący powstaje przy przyłożeniu siły działającej na wierzchołek zęba.