Zazębienie ewolwentowe

Przy uzębieniu ewolwentowym zarysem boku zęba jest ewolwenta kola. Ewolwenta koła może być:


— zwyczajna, gdy punkty ewolwenty są utworzone przez punkt końcowy nici odwijanej z okręgu koła zasadniczego o promieniu rz,

— wydłużona, gdy punktem odwijającym jest Kw znajdujący się na końcu ramienia BKW prostopadłego do prostej BG stanowiącej promień wodzący ewolwenty zwyczajnej; charakteryzuje się ona pętłą powstałą w okolicy okręgu koła zasadniczego przy przejściu od lewej do prawej gałęzi,

— skrócona, gdy punktem odwijającym jest Ks znajdujący się na końcu ramienia BKS prostopadłego do prostej BG stanowiącej promień wodzący ewolwenty zwyczajnej; charakteryzuje się ona tym, że w okolicy najbliższej okręgu koła zasadniczego występuje przejście faliste między lewą i prawą gałęzią tej krzywej.

Wszystkie te krzywe mogą stanowić zarys lub część zarysu boku zęba ewolwentowego. Najczęściej jednak czynną część boku zęba tworzy ewolwenta zwyczajna, zaś ewolwenta wydłużona występuje jako linia przejściowa od dna wrębu do czynnej części boku zęba.

Drukuj